ای هجر مگر نهایتی نیست ترا وی وعدهٔ وصل غایتی نیست ترا
ای عشق مرا به صد هزاران زاری کشتی و جز این کفایتی نیست ترا
.....................................................................................................
این دل چو شب جوانی و راحت و تاب از روی سپیدهدم برافکند نقاب
بیدار شو این باقی شب را دریاب ای بس که بجویی و نیابیش به خواب
.....................................................................................................
هم طبع ملول گشت از آن شعر چو آب هم رغبت از آن شراب چون آتش ناب
ای دل تو عنان ز شاهدان نیز بتاب کاریست ورای شاهد و شعر و شراب
..............................................................................................................
زان روی که روز وصل آن در خوشاب در خواب شبی بر آتشم ریزد آب
با دل همه روزم این سؤالست و جواب کاخر شبی آن روز ببینم در خواب
..........................................................................................................
آن شد که به نزدیک من ای در خوشاب دشنام ترا طال بقا بود جواب
جانا پس از این نبینی این نیز به خواب بر آتش من زد سخن سرد تو آب
......................................................................................................
بوطالب نعمه ای سپهرت طالب بر تابش آفتاب رایت غالب
در دور زمانه یادگاری نگذاشت بهتر ز تو گوهری علی بوطالب
....................................................................................................
بس شب که به روز بردم اندر طلبت بس روز طرب که دیدم از وصل لبت
رفتی و کنون روز و شب این میگویم کای روز وصال یار خوش باد شبت
ارسال نظر برای این مطلب
اطلاعات کاربری
لینک دوستان
آرشیو
آمار سایت